Eurowizja to jeden z najbardziej upolitycznionych i niesprawiedliwych konkursów muzycznych jaki chyba znam. Netflix postanowił zrobić o niej film, który będzie skupiony na losach fikcyjnego zespołu z Islandii o nazwie Fire Saga. Jak wyszło? Kiczowato, ale jednak uroczo.

FABUŁA

Film rozpoczyna się w czasach młodości głównych bohaterów, kiedy to młody Lars Erickssong (Will Ferrell) zainspirowany eurowizyjnym występem ABBY postanawia stworzyć zespół oraz w przyszłości – wygrać konkurs. Lata mijają i Lars wraz ze swoją przyjaciółką (która się w nim podkochuje) Sigrid (Rachel McAddams) tworzy grupę pod nazwą Fire Saga i przypadkiem dostają się do eliminacji krajowych konkursu Eurowizji. Idzie im fatalnie, ale ponieważ reszta kandydatów ginie w wypadku podczas imprezy po eliminacjach, zostają jedynymi uczestnikami mogącymi reprezentować Islandię i… jadą na Eurowizję. Poznają tam innych uczestników, dzięki którym odkrywają zakamarki showbiznesu oraz prawdę o samych sobie.

WRAŻENIA

Film jest fajnie oprawiony muzycznie, ale to nic dziwnego jeśli mamy do czynienia z produkcją o międzynarodowym konkursie muzycznym. Fabuła jest… przewidywalna, momentami zabawna, postaci często przerysowane i wręcz karykaturalne. Mimo tego, film ogląda się przyjemnie, chociaż nie wiem czy obejrzałabym go po raz drugi w całości. Dwie godziny to jednak sporo jak na film utworzony na klasycznym scenariuszu komedii romantycznej, doprawiony trochę musicalem. Podobały mi się ujęcia w mieście rodzinnym bohaterów, oraz wspólna „śpiewanka”, w którą zaangażowani zostali również prawdziwi uczestnicy konkursu z ubiegłych lat.

Film jako całość zakwalifikowałabym jako zapychacz czasu na niedzielę, który prawdziwym fanom Eurowizji nie koniecznie musi się jednak spodobać. Ogląda się to fajnie, jeśli nie wie się jak konkurs naprawdę funkcjonuje. W innym przypadku zauważa się niedociągnięcia, nieścisłości, a to konkretów Eurowizji spodziewamy się patrząc na tytuł, a nie ckliwej historii o parze przyjaciół, którzy odkrywają, że się jednak kochają.