Film „Oppenheimer” jest pełen kwestii, które wywarły trwałe wrażenie na widzach. Oto osiem najbardziej pamiętnych cytatów z najnowszej produkcji Christophera Nolana.
Christopher Nolan, reżyser znany z produkcji takich jak „Incepcja”, „Interstellar” czy „Dunkierka”, znów zaskoczył widzów swoim najnowszym filmem – „Oppenheimer”. Ten głęboki i poruszający portret J. Roberta Oppenheimera, jednego z twórców pierwszej bomby atomowej, oferuje mnóstwo pamiętnych linii dialogowych. Dzisiaj zanurzamy się w analizie ośmiu najlepszych cytatów z tego filmu, które wywarły największe wrażenie na publiczności.
Wpis będzie zawierał spoilery fabularne!
“Czy słyszysz muzykę, Robert?”
Ta linia pochodzi od Nielsa Bohra, który zwraca się do Roberta Oppenheimera. Kiedy Bohr pyta o to Roberta, ten jest jeszcze studentem. Scena ta jest napięta, ponieważ Robert wraca do klasy, uświadamiając sobie swój błąd. Z nieznanych powodów próbował otruć swojego nauczyciela cyjankiem. Bohr rozmawia z Robertem o fizyce, ale nie może oderwać wzroku od jabłka w ręku Bohra. Na szczęście Robert zabiera jabłko, nim zdarzyło się coś złego. Ten cytat podkreśla, jak nauka była dla Oppenheimera podobna do muzyki, pełnej rytmu, harmonii i czasem niespodziewanych disonansów. To może też tłumaczyć, jakim cudem naukowiec który nie zna się na matematyce, tak dobrze odnajduje się w fizyce kwantowej
“Teraz stałem się Śmiercią, Niszczycielem Światów.”
Ta kwestia stała się sławna dzięki rzeczywistemu Robertowi Oppenheimerowi, który ją wypowiedział. W filmie wypowiada ją podczas miłosnego aktu ze swoją dziewczyną (która okazuje się szpiegiem), Jean Tatlock. Jean każe mu przeczytać powieść w sanskrycie, a pierwszą linijkę, którą tłumaczy, jest ten cytat. Ta linia pojawia się jak echo poprzez cały film, przypominając nam o grozie, jaką Oppenheimer pomógł uwolnić na świat.
“Nie jesteś samolubny, jesteś naprawdę ważny.”
Oppenheimer był niewątpliwie skomplikowanym człowiekiem. Jego pierwszą miłością była nauka, a wszystko inne było drugorzędne. Jego kolega z pracy, Ernest Lawrence, uważał go za samolubnego. Ale Lawrence także zdał sobie sprawę, że Robert jest naprawdę ważny pomimo swojej suchej osobowości. Ta linia podkreśla zarówno samolubność Oppenheimera, jak i jego nieocenioną wartość jako naukowca.
“Samolubne, okropne osoby nie wiedzą, że są samolubne i okropne.”
Robert Oppenheimer był genialnym naukowcem, ale niekoniecznie wiernym mężem czy oddanym ojcem. Kiedy Robert zostawia swoje dziecko u swojego przyjaciela Haakona Chevaliera, ta prawda staje się wyraźna. Jest to moment słabości dla Roberta, ale Haakon zapewnia go, że nie jest złą osobą. Robert przynajmniej zrobił dobrze, idąc najpierw do przyjaciela, zamiast porzucić swoje dziecko w domu dziecka lub też zostawiając je z pijaną matką
“Dlaczego nie walczysz?”
Jednym z wątków filmu jest proces, który niszczy życie Roberta, jakby był on nieistotnym człowiekiem. Oskarżyciel, a właściwie osoba prowadząca przesłuchanie wybiera skomplikowane sprawy z przeszłości naukowca, ale główny bohater niespecjalnie reaguje na to, czego Kitty, jego żona, nie rozumie. Dlaczego pozwala innym niszczyć jego charakter? To jest dla niej upokarzające tak samo jak dla Roberta i nie rozumie jego niechęci do mówienia. Kitty ma kilka świetnych scen, gdzie walczy za swojego męża, chociaż jest to bardziej dla niej niż dla niego.
“Zero byłoby miłe.”
Nauka nie jest doskonała. Jest raczej studiem nieznanego, a te studia mogą się zmieniać, gdy dowiadujemy się nowych rzeczy. Na przykład w średniowieczu wierzono, że pijawki i upuszczanie krwi są dobre dla zdrowia, co teraz brzmi raczej jak barbarzyństwo. Robert próbuje zapewnić swojego dowódcę, Leslie Grovesa, że szanse na zniszczenie świata przez bombę są bliskie zeru. Leslie odpowiada tą linią, że prawdziwe zero byłoby lepsze.
“Co zatrzymuje szkło?”
Edward Teller pyta się o zabezpieczenia podczas testu bomby atomowej na pustyni. Edward próbuje podać krem do opalania Ernestowi, ale ten twierdzi, że szkło go ochroni, bo jest odporne na UV. Wówczas Edward pyta, co go chroni przed szkłem, co jest jednym z niewielu śmiesznych momentów w filmie.
“Nie wpuszczajcie tego płaczącego dziecka z powrotem.”
Jest to linia wypowiedziana przez Harry’ego S. Trumana wobec Roberta Oppenheimera. Robert spotyka się z Trumanem, aby porozmawiać o realnych obawach dotyczących broni atomowej i tego, jak to wpłynie na świat. Truman mówi mu, że to on, a nie Robert, zrzucił bombę i że to on jest twórcą historii. Kiedy Robert odchodzi, słychać Trumana mówiącego tę linię o Robercie, jako płaczącym dziecku.
Podsumowanie
„Oppenheimer” to film, który wywołuje wiele emocji i prowokuje do myślenia. Każdy z omówionych powyżej cytatów zapewnia nam wgląd nie tylko w charaktery postaci, ale także w głęboko ludzkie i etyczne dylematy związane z tworzeniem broni masowego rażenia. To, jak te słowa oddziałują na widzów, jest prawdziwym dowodem na geniusz Nolana jako scenarzysty i reżysera. Bez względu na to, czy już oglądaliście film, czy dopiero planujecie to zrobić, te cytaty z pewnością będą was inspirować do głębszego zastanowienia się nad filmem i postaciami, które w nim występują.
Zobacz także najlepsze cytaty z filmu Barbie!
