Dragon Age 2: Ultimate Edition to wyjątkowa odsłona kultowej serii RPG od studia BioWare, która przenosi graczy do pełnego chaosu miasta Kirkwall. Gra oferuje nie tylko dynamiczną akcję i emocjonującą fabułę, ale także złożony system relacji z towarzyszami, których można pozyskać na przestrzeni rozgrywki. Zbudowanie skutecznej drużyny to klucz do przetrwania w świecie, gdzie magia krwi, polityczne intrygi i międzyfrakcyjne konflikty zagrażają każdemu kroku bohatera – Hawke’a.
W przeciwieństwie do poprzedniej części, Dragon Age II wprowadza nową mechanikę rivalry system – system rywalizacji, który sprawia, że nawet ci towarzysze, z którymi nasz bohater ma napięte relacje, mogą nadal walczyć u jego boku. Odpowiednio poprowadzone interakcje pozwalają zbudować szacunek, a nawet lojalność, pomimo różnic światopoglądowych czy osobistych konfliktów. To sprawia, że każdy członek drużyny wnosi coś unikalnego – nie tylko pod względem umiejętności bojowych, ale również narracyjnego wpływu na losy Hawke’a.
Nie można jednak zapominać, że nie wszyscy towarzysze są równie przydatni. Niektórzy z nich wyróżniają się pod względem możliwości bojowych, wsparcia w walce, a także wpływu na fabułę – zarówno główną, jak i poboczną. Inni natomiast mogą być bardziej problematyczni, przez co ich obecność w drużynie wymaga przemyślanej strategii. W tym poradniku przedstawiamy ranking wszystkich towarzyszy dostępnych w Dragon Age 2: Ultimate Edition, oceniamy ich przydatność, umiejętności oraz lojalność, a także wskazujemy gdzie i jak można ich odnaleźć podczas gry.
Kirkwall to miasto targane kryzysami – od brutalnych starć pomiędzy magami a templariuszami, przez wewnętrzne konflikty rodzinne Hawke’a, aż po obecność nieustępliwych Qunari, którzy nie zamierzają opuścić miasta. W tych trudnych realiach zaufani towarzysze stają się nieocenionym wsparciem. To właśnie ich decyzje, wsparcie w kluczowych momentach oraz osobiste historie wpływają na przebieg całej kampanii. Jeśli chcesz dowiedzieć się, którzy członkowie drużyny są najlepsi, jak budować z nimi relacje i gdzie ich znaleźć, jesteś we właściwym miejscu. Ten kompleksowy poradnik pomoże ci w podjęciu najlepszych decyzji dotyczących składu drużyny w Dragon Age 2 – niezależnie od tego, czy grasz po raz pierwszy, czy wracasz do Kirkwall po latach.
Varric Tethras – lojalny bard i mistrz opowieści
Varric Tethras to postać, której nie sposób nie polubić. Ten charyzmatyczny krasnolud, uzbrojony w swoją niezawodną kuszę „Biankę” i cięty język, szybko staje się jednym z najbardziej lojalnych i sympatycznych towarzyszy Hawke’a. Varric to nie tylko znakomity wojownik na dystans i mistrz taktycznego wsparcia w walce – to także opowieściarz, który dosłownie „napisał” legendę Czempiona Kirkwall. Jego narracja spaja całą historię Dragon Age II, a relacja, jaką nawiązuje z Hawke’em, jest jednym z najmocniejszych emocjonalnych punktów gry.
Od samego początku Varric wierzy w potencjał protagonisty – i to właśnie on jako pierwszy decyduje się stanąć po stronie Hawke’a, nie oczekując niczego w zamian. Zawsze gotów do pomocy, oferuje nie tylko wsparcie w walce, ale także szczerość i zrozumienie w trudnych momentach. Nawet wtedy, gdy Kassandra próbuje wydobyć z niego prawdę o losach Hawke’a, Varric nie zdradza przyjaciela, udowadniając, że jego lojalność ma wyższą wartość niż nakazy Chantry. Dzięki temu zyskał nie tylko miano najlepszego kompana w grze, ale i prawdziwego przyjaciela, który – jak sam podkreśla – byłby gotów rzucić się na hufiec mrocznych pomiotów, byleby ocalić Hawke’a.
Fenris – gniew, lojalność i siła zamknięta w tatuażach z lyrium
Fenris, były niewolnik i wojownik nasączony lyrium, to jedna z najbardziej złożonych i intrygujących postaci w Dragon Age II. Skryty, pełen gniewu i nieufności, nie szuka przyjaźni – ale jeśli Hawke zdoła przebić się przez jego pancerz niechęci, może zyskać nie tylko oddanego towarzysza, lecz również lojalnego sojusznika, a nawet partnera romantycznego. Jego brutalna przeszłość i nienawiść do magii wynikają z traumy i krzywd, jakie zaznał, co prowadzi do licznych napięć z innymi członkami drużyny, zwłaszcza z magami. Jednak przy odpowiednim podejściu – szczególnie jeśli Hawke sam jest magiem – można pomóc Fenrisowi spojrzeć na świat z nieco większym zrozumieniem.
Na polu bitwy Fenris błyszczy jak mało kto. Dzięki tatuażom z lyrium, które wnikają głęboko w jego ciało, posiada unikalne zdolności – potrafi przenikać przez zbroje i kości wrogów, by wyrwać im serce bez rozlewu krwi. To czyni go nie tylko przerażającym przeciwnikiem, ale i bezcennym członkiem drużyny Hawke’a, szczególnie w bezpośrednim starciu z potężnymi przeciwnikami. Jego siła i bezwzględność w walce plasują go wysoko w rankingu – zasłużenie na drugim miejscu – a jego historia i rozwój emocjonalny sprawiają, że to postać, której trudno nie zapamiętać na długo.
Aveline Vallen – strażniczka porządku i wierna przyjaciółka
Aveline Vallen to uosobienie lojalności, obowiązku i moralnej siły. Poznaje Hawke’a w dramatycznych okolicznościach – uciekając wspólnie z Fereldenu podczas Plagi. Już wtedy pokazuje, że jest nie tylko znakomitą wojowniczką, ale także osobą zdolną do trudnych decyzji – takich jak odebranie życia własnemu mężowi, który został zarażony przez mroczne pomioty. Po tych wydarzeniach jej jedyną rodziną staje się rodzina Hawke’ów, z którą pozostaje przez kolejne lata, wspierając ich w walce o przetrwanie w chaotycznym Kirkwall.
Jako kapitan straży miejskiej, Aveline często reprezentuje głos rozsądku i prawa w drużynie Hawke’a. Choć jej zasadniczość i silne poczucie obowiązku mogą czasem irytować bardziej swobodnego bohatera, to jej niezłomność czyni ją nieocenioną sojuszniczką. Nawet jeśli nie zawsze zgadza się z decyzjami Hawke’a, potrafi wykazać się zrozumieniem i lojalnością, o ile nie są one całkowicie sprzeczne z jej wartościami. Jednym z najbardziej poruszających momentów w grze jest chwila, gdy to właśnie Aveline przychodzi pocieszyć Hawke’a po tragicznej śmierci matki – jeśli nie jesteśmy w romantycznym związku z inną postacią. Jej empatia i doświadczenie w radzeniu sobie z bólem sprawiają, że potrafi być opoką, gdy inni milczą. Aveline to nie tylko twarda wojowniczka w zbroi – to przyjaciółka, która zawsze staje po stronie tych, których kocha. Jej obecność w drużynie wnosi nie tylko siłę fizyczną, ale i moralny kompas, który często ratuje Hawke’a przed zejściem na złą drogę.
Anders – uzdrowiciel o złamanej duszy i niebezpiecznym celu
Anders to jeden z najpotężniejszych magów w drużynie Hawke’a – zwłaszcza jako niezastąpiony uzdrowiciel, którego umiejętności potrafią przeważyć szalę zwycięstwa w najtrudniejszych bitwach. Jednak to, co czyni go wyjątkowym, czyni go też niebezpiecznym. Od czasu wydarzeń w Dragon Age: Przebudzenie, Anders połączył się z Duchem Sprawiedliwości, który w obliczu narastającej frustracji i gniewu maga wobec opresji ze strony templariuszy, stopniowo przemienia się w Zemstę. To połączenie dwóch skrajnych sił prowadzi do coraz bardziej nieprzewidywalnych i destrukcyjnych zachowań.
Jego obsesja na punkcie wolności magów z czasem zaczyna dominować nad wszystkim innym – również nad relacją z Hawke’em. Choć może stać się romantycznym partnerem zarówno dla męskiego, jak i żeńskiego protagonisty, jego fanatyzm stawia związek na ostrzu noża. Kulminacją jego radykalizacji jest zamach bombowy na Chantry w Kirkwall, do którego dochodzi z pomocą nieświadomego konsekwencji Hawke’a. W wyniku wybuchu giną dziesiątki niewinnych osób, a Kirkwall pogrąża się w chaosie – wydarzenie to staje się punktem zapalnym wojny między magami a templariuszami. Mimo wszystko Anders nie jest czarno-białą postacią – jego działania wynikają z głęboko zakorzenionej traumy, desperacji i pragnienia zmiany świata na lepszy. Dla niektórych graczy będzie to zrozumiałe; dla innych – nie do wybaczenia. Niezależnie od oceny moralnej, Anders to jedna z najbardziej złożonych i zapadających w pamięć postaci w Dragon Age II.
Merrill – czarodziejka z kruchym sercem i niebezpiecznym celem
Merrill to postać pełna sprzeczności – na pierwszy rzut oka urocza, nieco niezdarna i niewinna elfka z Dalijczyków, w rzeczywistości jednak jest niezwykle potężną maginią, która balansuje na granicy obsesji i autodestrukcji. Przybywa do Kirkwall z nadzieją na zdobycie wolności i wiedzy, której nie mogła rozwijać w swoim klanie. Jej celem staje się odbudowa starożytnego Eluvianu, czyli magicznego lustra elfów – zadanie, które podejmuje z pomocą magii krwi, jednej z najbardziej zakazanych i niebezpiecznych form magii w świecie Thedas.
Decyzja Merrill o używaniu krwi w magii prowadzi do konfliktów nie tylko z innymi członkami drużyny, ale także z własnym klanem, który widzi w niej zagrożenie. Nawet Hawke, jeśli sprzeciwia się mrocznej stronie magii, może mieć trudności w zaakceptowaniu jej wyborów – co jeszcze bardziej komplikuje relację z Merrill, zwłaszcza jeśli wchodzi z nią w romans. Choć wydaje się pełna nadziei i dziecięcej ciekawości, pod tą fasadą kryje się głęboki smutek i poczucie winy, których nie sposób całkowicie uciszyć.
Na polu bitwy Merrill błyszczy jako potężna ofensywna maga, zdolna do zadawania ogromnych obrażeń i kontrolowania pola walki. Mimo to, jej nieprzewidywalność i moralne kompromisy sprawiają, że trudno ustawić ją na szczycie listy najlepszych towarzyszy. Jest postacią tragiczną – pełną pasji, ale też niebezpieczną, nawet dla tych, którzy próbują ją kochać i chronić.
Bethany Hawke – promień słońca i siostra, której nie da się zatrzymać
Bethany Hawke, młodsza siostra protagonisty, jest jedną z najbardziej ciepłych i serdecznych postaci w grze – do tego stopnia, że Varric szybko nadaje jej przydomek „Sunshine”. Jej lojalność wobec rodziny, pokora i wewnętrzna siła sprawiają, że natychmiast wzbudza sympatię. Dorastała w cieniu nie tylko narastających prześladowań wobec magów, ale też w cieniu starszego rodzeństwa, które od zawsze starało się ją chronić przed templariuszami. To relacja pełna zaufania i oddania, dzięki której Bethany wyróżnia się wśród pozostałych towarzyszy.
Niestety, jej obecność w drużynie Dragon Age II jest mocno uzależniona od wyborów dokonanych przez gracza. Jeśli brat bliźniak Bethany, Carver, zginie na początku gry, a Hawke nie jest magiem, Bethany zostaje stałym członkiem drużyny – do czasu wyprawy do Głębokich Ścieżek. Tam może zostać zarażona mrocznym pomiotem, a jej dalszy los zależy od obecności Andersa. Jeśli jest w drużynie, ratuje Bethany, prowadząc ją do Szarych Strażników – ale tym samym usuwa ją z aktywnego składu. Jeśli Bethany zostanie w Kirkwall, trafia do Kręgu Maginów, również przestając być dostępną towarzyszką. Choć jej rola jako aktywnego członka drużyny może być krótkotrwała, Bethany pozostawia po sobie silne wrażenie. Jej historia to przykład tragicznego losu magów w Thedas – pełnego niepewności, wyrzeczeń i odebranych szans. Jest symbolem niewinności złożonej w ofierze większemu konfliktowi, a jej relacja z Hawke’em dodaje grze głębokiego, emocjonalnego wymiaru.
Mabari – wierny towarzysz, którego nie trzeba wybierać
Choć nie mówi ani nie wdaje się w filozoficzne dyskusje, Mabari, znany po prostu jako Dog, to jeden z najbardziej ukochanych i niezawodnych towarzyszy Hawke’a w Dragon Age II. Ten majestatyczny wojenny pies, tak samo jak jego odpowiednik z Dragon Age: Origins, nie tylko symbolizuje lojalność i odwagę, ale stanowi też realne wsparcie w walce – i to bez zajmowania miejsca w aktywnej drużynie. Dzięki prostemu gwizdkowi, Hawke może przywołać swojego psiego towarzysza do pomocy w bitwie, niezależnie od tego, kto aktualnie znajduje się w drużynie.
Dog wyróżnia się nie tylko w walce – jego obecność w rodzinie Hawke’ów niesie także ciepło i domową atmosferę, szczególnie po powrocie do starego rodzinnego domu w Kirkwall. Leżący przy kominku, staje się niemal żywym symbolem bezpieczeństwa i normalności w świecie pełnym chaosu. Co więcej, relacje z innymi towarzyszami dodają mu charakteru – Varric uczy go grać w Wicked Grace, a inni bohaterowie czasem odwiedzają go nawet wtedy, gdy nie są z Hawke’em na misji. Choć nie ma własnej linii dialogowej, Dog ma ogromną osobowość i potrafi wnieść nie tylko siłę bojową, ale i humor oraz serce do każdej sytuacji. W grze pełnej dramatów, trudnych wyborów i moralnych dylematów, Dog pozostaje stałym i wiernym punktem odniesienia – towarzyszem, który nie ocenia, nie zdradza i zawsze staje po stronie swojego pana. To właśnie ta bezwarunkowa lojalność czyni go wyjątkowym – i absolutnie wartym uwzględnienia w każdej walce.
Sebastian Vael – książę, który wolał modlitwę od zemsty
Sebastian Vael, znany z dodatku The Exiled Prince, to arystokratyczny łucznik o trudnej przeszłości i jeszcze trudniejszym charakterze. Choć jego wygląd i tytuł sugerują księcia z bajki, jego historia to mieszanka zdrady, religijnego oddania i tłumionej furii. Odrzucony przez własną rodzinę i oddany Chantry, Sebastian stara się odnaleźć nowy cel, łącząc duchowość z pragnieniem zemsty za brutalne wymordowanie jego bliskich. To połączenie sprawia, że bywa rozdarty i niekonsekwentny – waha się między spokojem duchownego a gniewem mężczyzny, który stracił wszystko.
W drużynie Sebastian często prowokuje konflikty, zwłaszcza z Andersem, którego poglądy są skrajnie odmienne od jego własnych. Często też wspiera Fenrisa w jego szyderstwach, co może zaostrzyć napięcia w zespole. Choć dostępny jest jako opcja romansowa dla kobiecej wersji Hawke’a, relacja z nim rzadko bywa satysfakcjonująca – jego silne przywiązanie do Chantry prowadzi do romansu pełnego ograniczeń, który kończy się co najwyżej czystą, duchową relacją. Aby zobaczyć w nim coś więcej niż wiernego wyznawcę Zakonu, gracz musi mocno popychać go w stronę odzyskania rodzinnego dziedzictwa – co jednak często spotyka się z jego oporem. Jako postać bojowa Sebastian spisuje się solidnie – jako łucznik potrafi zadawać znaczne obrażenia z dystansu. Jednak jego brak charyzmy, sztywność światopoglądowa i relatywnie małe znaczenie fabularne sprawiają, że trudno postawić go w czołówce towarzyszy. Choć ma swoje miejsce w drużynie, częściej bywa moralnym głosem Chantry niż prawdziwym, dynamicznym bohaterem.
Isabela – wolna dusza i kłopot w jednym
Isabela to ucieleśnienie wolności, flirtu i chaosu – postać, która przyciąga zarówno Hawke’a, jak i kłopoty. Ta charyzmatyczna piratka i kapitan bez statku to idealna towarzyszka dla graczy szukających ekscytującego, zmysłowego romansu i ciętego humoru. Jej niewymuszony urok, bezpośredniość i pewność siebie czynią ją jedną z najbardziej barwnych postaci w grze. Jednak za tą fasadą kryje się burzliwa przeszłość, niejednoznaczna moralność i skłonność do unikania odpowiedzialności – nawet jeśli oznacza to porzucenie przyjaciół w kluczowym momencie.
Największym problemem z Isabelą jest jej związek z Qunari i kradzież Tomu Kosluna – artefaktu, którego brak sprowadził Qunari do Kirkwall i doprowadził do eskalacji konfliktu. Jeśli gracz nie zdobędzie u niej bardzo wysokiego poziomu aprobaty, Isabela może zbiec, zostawiając drużynę i całe miasto w niebezpieczeństwie. Choć wraca – jeśli odpowiednio ją poprowadzić – jej nieprzewidywalność sprawia, że trudno w pełni na niej polegać. Jej działania często mają dobre intencje, ale brak rozsądku i potrzeba ucieczki przed konsekwencjami są jej największymi słabościami. Na polu walki Isabela sprawdza się jako zwinna i szybka łotrzyca, zdolna do zadawania poważnych obrażeń z bliska. Jednak w zestawieniu z innymi towarzyszami, jej niestabilność i brak lojalności w kluczowych momentach sprawiają, że plasuje się niżej w rankingu. Isabela to postać stworzona dla tych, którzy cenią wolność ponad wszystko – nawet jeśli oznacza to bycie pozostawionym samemu sobie.
Carver Hawke – brat, którego trudno pokochać
Carver Hawke, młodszy brat protagonisty, to postać, która budzi skrajne emocje – często negatywne. Zdominowany przez kompleks starszego rodzeństwa, Carver niemal od początku gry sprawia wrażenie wiecznie sfrustrowanego, niezadowolonego i gotowego do kłótni. Bez względu na to, jak Hawke stara się go wspierać czy traktować z szacunkiem, Carver i tak znajdzie powód do pretensji, co czyni wspólne podróżowanie wyjątkowo trudnym doświadczeniem.
Dynamiczna relacja między rodzeństwem mogła być poruszająca i głęboka, ale w praktyce często przypominała emocjonalne pole minowe. Wielu graczy celowo zabierało Carvera do Głębokich Ścieżek bez Andersa, by nie przeżył – właśnie ze względu na jego nieznośne nastawienie. Jeśli jednak pozostaje przy życiu, jego los zależy od wyborów gracza: może dołączyć do templariuszy – uciekając tym samym od cienia starszego brata lub siostry – lub, jeśli zostanie zarażony mroczną zarazą i Anders mu pomoże, dołączyć do Szarych Strażników. W obu przypadkach znika z drużyny, co dla wielu graczy jest wręcz ulgą.
Choć Carver posiada pewien potencjał jako wojownik, jego emocjonalna niestabilność, niechęć do współpracy i toksyczna rywalizacja sprawiają, że trudno uznać go za wartościowego towarzysza. Momentami potrafi pokazać ludzką twarz i troskę, ale częściej jest źródłem napięć i frustracji. Zamiast wsparcia oferuje ciągłe konflikty, co stawia go na dole rankingu najlepszych kompanów w Dragon Age II.
Zobacz też:
