recenzje gier planszowych
Dzikie Serengeti – recenzja – z kamerą wśród zwierząt.
Kamera, ujęcia i kolejny piękny kadr zrobiony. Dzikie Serengeti od wydawnictwa Galakta zabiera nas na sawannę i odkrywa przed nami przepiękne widoczki pełne niesamowicie wyglądających zwierząt. Kto nakręci z tego najlepszy film. Czy gra zasługuje na Oscara?
Terakotowa Armia – recenzja – zanim wyschnie glina.
Każdy pewnie słyszał o Terakotowej Armii – serii glinianych rzeźb przedstawiających żołnierzy znajdujących się w grobowcu chińskiego Pierwszego Cesarza Qin. W życiu po życiu ogromna armia miała za zadanie chronić cesarza, trzymając wartę po kres dni. Terakotowa Armia od Rebela nie opowie nam historii, ale zapewni całkiem przyjemne dwie godziny przy planszy.
Lost Cities: Gra kościana – recenzja – wykreślana ekspedycja!
Gry spod szyldu kostki i ołówka ostatnio rozpychają się na rynku. Lost Cities: Gra kościana to gra jednego z najbardziej rozpoznawalnych projektantów gier. Rainer Knizia co rusz zaskakuje nas kolejną mniej lub bardziej udaną pozycją. Jak wyszło tym razem? Warto porzucać kostkami, czy lepiej trzymać się z daleka?
Nemesis Lockdown – recenzja – więcej tego samego plus zasilanie
Nemesis Lockdown to samodzielny dodatek do znanego i lubianego Nemesis. Jak zawszę, nacisk kładziony jest nie na wygrywanie, ale raczej na tworzenie historii poprzez zabawę. Zaprojektowana przez Adama Kwapińskiego gra, dopuszcza możliwość jednego, wielu lub żadnego zwycięzcy. Dopuszcza też wiadro losowości wylane na planszę w postaci kart i komponentów gry.
Gniew Aniołów – recenzja – jak armie niebios walczyły o jedną duszę
Gniew Aniołów to gra bitewna, której akcja toczy się w świecie, w którym anioły i demony nieustannie walczą o kontrolę nad ludzką duszą. Gra łączy elementy budowania talii i kontroli obszaru, podczas gdy gracze próbują zająć lokacje na planszy, które zapewniają im kryształy, posiłki i punkty duszy.
Eleven – recenzja – za sterami piłkarskiego klubu!
Są takie gry, na które nie czekaliście, ale jak już przyszły, to nie możecie się od nich oderwać? U mnie tak było z Eleven od Portal Games. Czy da się przenieść piłkarskie emocje na kostki i plansze? Jak zarządzać klubem i drużyną, by osiągnąć awans do wyższej ligi? Zapraszam do recenzji.
Jamaika + dodatek Załoga – recenzja – wyścig wokół wyspy z pirackim uśmiechem
Jamajka to ekscytująca gra planszowa o tematyce pirackiej, idealna dla grup składających się z do sześciu graczy. W tej grze gracze będą ścigać się wokół wyspy, zbierając złoto, jedzenie i armaty, jednocześnie walcząc z przeciwnikami i szukając skarbów. Celem jest zgromadzenie jak największej ilości złota do czasu zakończenia wyścigu. Aby zagrać, gracze dobierają karty z …
Klask – recenzja – piłka jest jedna, a magnesy są dwa.
Lubicie gry zręcznościowe? Czy to jeszcze planszówki, czy może zupełnie nowy odłam? Moją ulubioną grą na „pięć minut” było zawsze Dobble, ale Klask od wydawnictwa Rebel zaczyna powoli je detronizować i spycha na drugie miejsce. Co takiego ma w sobie Klas, że zdobywa taką popularność na całym świecie?
HeroQuest: game system – recenzja – powrót do korzeni!
Lubicie gry RPG? Przemierzanie lochów, napakowani bohaterowie wcielający się w barbarzyńców lub czarodziejów miotających kule ognia na prawo i lewo. Ludzie, elfy czy krasnoludy opowiadające ciekawe historie przedzierając się przez kolejne hordy potworów. Gry planszowe z gatunku dungeon crawler pełnymi garściami czerpią z RPG-owych rozwiązań. HeroQuest wkracza w końcu na polskie półki. Jak się grało?
Oath: Kroniki Władzy i Banicji – recenzja – polityka i walka o władzę.
Leder Games tworzy dość specyficzne gry, które kojarzą mi się z dużą ilością tekstu i genialnymi mechanikami. Nieoczywiste na pierwszy rzut oka rozwiązania, duża doza asymetryczności i wspaniałe grafiki – tak zapamiętałem Roota. Oath to jego duchowy spadkobierca, który wszystko ma robić lepiej, mocniej i z większym rozmachem. Gra o przemijaniu pokoleń, walce o władzę …
Splendor: Pojedynek – recenzja – o dwóch mistrzach jubilerstwa.
Splendor to fantastyczna gra rodzinna, która ma rzesze fanów. Niejedna osoba może się pochwalić, że właśnie tym tytułem wciągnęła do planszówkowego hobby kolejnego gracza. Rynek, jednak próżni nie lubi, a coraz więcej osób gra w domowym zaciszu w dwie osoby. Na ich potrzeby wychodzi nowiutki Splendor: Pojedynek! Warto?
Atiwa – recenzja – przestroga przed jedzeniem nietoperzy.
Uwe Rosenberg to jednej z najbardziej rozpoznawalnych autorów gier planszowych. Jego Agricola i kolejne tytuły są znane z mechaniki żywienia i rozmnażania posiadanych dóbr oraz są oparte na zarządzaniu robotnikami. Atiwa wpadła w oko wydawnictwu Rebel, które szybciutko po premierze na Essen wydało ją także u nas. Czy nietoperz patrzący na nas z okładki straszy, …