Recenzje – Gry Planszowe
Twierdza: Oblężenie Runedar – Recenzja – jak wywieźć złoto i krasnoludy ?
Nie wszystko złoto co się świeci i nie każda planszówka to hit. Źli orkowie próbują plądrować naszą twierdzę, ostatni bastion krasnoludzkiej wolności i ukraść cenny kruszec. Nasza drużyna dzielnych krasnali musi obronić swoje mienie, wolność i wykopać tunel. Twierdza: Oblężenie Runedar to kooperacyjny brylancik czy raczej bryłka węgla? Zapraszam do recenzji.
Beez – Recenzja – jak zostać dobrą pszczołą?
Pszczoły to niesamowicie pożyteczne owady. Świat bez pszczół nie istnieje, a eksperci zakładają, że przetrwałby jakieś dziesięć lat. Mogą się za to okazać świetną tematyką na kolejną grę planszową. Jeżeli okaże się jeszcze dobrym i przyjemny abstraktem, to dodatkowy plusik. Czy Beez spełnia te założenia?
Kroniki Zamku Avel – recenzja – Młodociani bohaterowie na ratunek
Wciąganie rodziny w gry planszowe to ciężki kawałek chleba. Trzeba przekonywać, prosić, używać podstępów i wybiegów. Chyba że pokażesz dzieciakom Kroniki Zamku Avel, wtedy to ty będziesz używać wybiegów i podstępów, aby nie grać z nimi tej 8 partii tego samego dnia.
World of Warcraft Wrath of the Lich King – recenzja – Pandemia WoW
World of Warcraft może już nie jest największą grą MMO na rynku, ale jego dziedzictwo ciągle trwa. Niedawno ukazał się SmallWorld of Warcraft, a teraz przed nami World of Warcraft Wrath of the Lich King.
Paleo – Recenzja – jak upolować smacznego mamuta ?
Idzie dwóch jaskiniowców ciągnąć za sobą upolowanego wcześniej mamuta. Na swojej drodze spotykają niewinnie wyglądający krzew jagód. Bez większego namysłu jeden z nich próbuje soczystego owocu. Do domu wraca już tylko jeden z nich. Przed wami Paleo, nowa kooperacyjna przygodówka w epoce kamienia łupanego w której wszystko chce nas wykończyć a my chcemy tylko pozostawić …
Tranquility – recenzja – wyspiarski chill przy planszy
Spokój, tylko spokój nas uratuje. Tak jak w najnowszej Tranquility, trzeba milczeć i robić swoje. Pamiętaj wyspy same się nie wyłożą.
Marvel United – Recenzja – być jak Iron Man!
Bohaterowie, Red Skull znowu knuje i mąci. Razem z Ultronem i Taskmasterem starają się zagrozić niewinnym cywilom. Tylko dzielni gracze i dobry plan mogą ich powstrzymać. Marvel United wzywa do rozgrywki. Czy warto zagrać?
Dark Souls: Gra karciana – Recenzja – mroczno, trudno i kooperacyjnie.
Jeżeli oprócz planszówek gracie jeszcze na konsoli, to na pewno słyszeliście o Dark Souls. Seria zupełnie zasłużenie ma już rzesze fanów. Gra cechuje się ciężkim, mrocznym klimatem i ciągłym poczuciem słabości. Czarna plansza zwiastująca koniec naszych poczynań to najczęściej widziany ekran. Niedawno otrzymaliśmy polskie wydanie karcianej wersji Dark Souls. Zapraszam do recenzji.
Waste Knight – recenzja – Mad Max spotkał kostki.
Czy wojna się kiedyś zmieni? Wizja atomowej apokalipsy jest już tak zakorzeniona w popkulturze, że nie dziwi kolejna próba przeniesienia jej na stoły graczy. Waste Knight od wydawnictwa Galakta zaprasza nas na szaloną podróż bezdrożami zniszczonej Australii. Promieniowanie, dzika przyroda, która chce nas zjeść, przygody i chęć zdobycia sławy. Czy warto tam iść?
Miasto w chmurach – recenzja
Zostań architektem swojego kawałka miasta, buduj drapacze chmur, budynki mieszkalne i jakieś małe niebieskie squaty. Wszystko to dostarcza Miasto w Chmurach, gra o kafelkach, budynkach i kładkach.
Khora – recenzja – rozwój w formie tabelki
Greckie państwa-miasta kojarzą mi się z dobrobytem i rozwojem. Każdy się chyba uczył o Sparcie czy Atenach. Za sprawą gry Khora: Rozkwit Imperium każdy może się wcielić w zarządcę takiego miasta i rywalizować z innymi o dominację i punkty zwycięstwa.
Red Rising – recenzja – ile tekstu zmieści się na kartach?
Książkowi fani mogą kojarzyć Pierca Browna i jego cykl Red Rising, na którym opiera się planszówka o takim samym tytule, wydana w Polsce przez wydawnictwo Phalanx. Nieznających twórczości pisarza uspokajam, znajomość lektury nie jest znana by czerpać przyjemność z rozgrywki. Zapraszam do recenzji.